انواع اسناد تجاری ( سفته - برات - چک )
موضوع : آموزش مشاور املاک
سفته سند تجاری است که بر اساس آن صادر کننده سفته تعهد میکند مبلغ مشخصی را در زمان مشخص یا عندالمطالبه ( یعنی به مخض واخواست دارنده ) به دیگری بپردازد.
برای اینکه سفته سند تجاری تلقی شود باید دارای ویژگی های قانونی باشد. یعنی دارای مهر یا امضای صادر کننده، تاریخ صدور، تاریخ پرداخت، مبلغ و نام گیرنده ی سفته باشد، در غیر این صورت از مزایای قانون تجارت بی بهره خواهد ماند.
برای آنکه دارنده ی سفته بتواند از مزایای قانونی این سند بهره مند شود، باید در سررسید وجه آن را مطالبه کند اگر وجه پرداخت شودکه مشکلی به وجود نمی آید، اما اگر وجه پرداخت نشود دارنده سفته موظف است ظرف 10روز از تاریخ سررسید، سفته را واخواست نماید.
(واخواست سفته به معنای اعتراض به سفته ای است که در سررسید پرداخت نشده و علیه صادرکننده سفته به عمل می آید. از آنجا که این اعتراض باید به صادر کننده ابلاغ شود واخواست سفته باید در برگه های چاپی مخصوص که توسط وزارت دادگستری تهیه می شود به عمل آید تا صورت قانونی خود را حفط کند)
برات در قانون تجارت ایران تعریف نشده است و قانون گذار صرفا به بیان ویژگی های این سند تجاری اکتفا نموده است. اما می توان بیان نمود که برات سندی است که به موجب آن صادرکننده به دیگری دستور می دهد مبلغ معینی را در سررسید معین یا عندالمطالبه به شخص ثالث یا به حواله حواله کرد او پرداخت نماید.
چک سندی است که به موجب آن صادرکننده می تواند از حساب موجود در بانک پولی برداشت نماید یا به دارایی موجود در بانک بیفزاید. طبق قانون صدور چک، چک را فقط بر روی بانک میتوان کشید.
به بیان ساده تر محال علیه چک حتما باید بانک باشد و چک هایی که توسط موسسات مالی و اعتباری یا صندوق های قرض الحسنه صادر می شوند از دیدگاه قانون تجارت چک هستند اما از حمایت های قانون - صدور چک برخوردار نیستند و نوعی حواله تلقی می شوند. طبق قانون در چم باید محل صدور و تاریخ صدور قید شود و به امضای صادرکننده چک برسد
چک انواع مختلفی دارد ( چک عادی - چک مسافرتی - چک تضمین شده )
تفاوت چک با سفته و برات : با وجود آنکه هر سه، اسنادی عادی تلقی می شوند اما چک از نظر اجرا در حکم اسناد لازم الاجراست، بنابراین امکان پیگیری چک برگشتی از طریق اجرای ثبت وجود دارد اما در خصوص برات و سفته چنین نیست.
چک از ضمانت اجرای کیفری برخوردار است، به این معنا اگر مبلغ چک در سررسید پرداخت نشود و چک برگشت بخورد، دارنده ی چک تحت شرایطی می تواند وجه چک را از سه طریق مطالبه و پیگیری کند (از طریق ثبت دادخواست در دادگاه حقوقی، از طریق شکایت کیفری و از طریق اجرای ثبت) در حالی که برات و سفته صرفا از طریق حقوقی قابل پیگیری هستند
در رابطه با برات و سفته صادر کننده میتواند از مهر و یا امضای خود استفاده کند، اما صحت چک منوط به امضای صادرکننده آن است
ثبت شده در تاریخ 29 مرداد 1401, 11:26